Taranaki Cycle Challenge 2012

De spierpijn van de afdaling van de berg vorige week kwam niet al te gelegen,  want gisteren was dan de Taranaki Cycle Challenge, een rondje van 150 km rond de vulkaan.  Zo'n twaalf honderd mensen uit heel Nieuw Zeeland stonden aan de start, ik was nummer 1126 uit New Plymouth:

De race is vrij goed georganiseerd. Eerst start een groepje wedstrijd renners met wedstrijd licentie. Daarna is het startvak in tijdzones verdeeld, waarbij iedereen zelf in moet schatten hoe lang hij of zij er over gaat doen. Ik had mezelf in het tweede tijdvak ingedeeld. De wedstrijd route zelf is niet afgezet voor verkeer, maar elke groep heeft een moter voor en achter zich, en de kruispunten zijn bemand en afgezet.

De race zelf was vanaf het begin redelijk zwaar! Het begon vrij heuvelachtig met een harde wind op kop. Ik was een beetje bang achter in de groep te zitten als het in stukken brak, met als gevolg dat ik teveel op kop reed. Ik had daar nog de hoop om een kop groep te vormen die lekker samen zou werken. Het resultaat was echter vooral dat ik vrij veel pijn had, en  na een uur moest ik constateren dat mijn enige doel was nog zo lang mogelijk bij de groep te blijven.  Met de wind zou het anders een behoorlijk lange dag worden.

Na 60 km ofzo in het surf plaatsje Opunake maakten we gelukkig een bocht van de wind weg. Het begon ook wat omhoog te gaan, terrein waar ik me meestal wat beter voel. Even daarna hoorde ik de achterste motor van ons peloton in mijn oren. De groep was vlak achter mij in tweeen gescheurd! We bleven over met een groepje van 20 mannen en een aangename wedstrijd vrouw die naar onze groep was terug gevallen. Ze was vrij klein maar toch wilden alle mannen graag achter haar rijden. Helaas was ik de langste in de groep dus reed zij dan weer het liefste achter mij...

Eenmaal op het hoogtste punt van de route kwam er weer een bocht, vanaf daar was het nog een km of 60 licht naar beneden. Helaas stond de wind aan deze kant van de berg anders en was er weer wind op kop.

Er onstond toen toch wel een mooie sfeer toen in ons groepje. Niemand had wat te verliezen dus jaagden we redelijk efficient kop over kop tegen de wind in. Niemand kon veel meer dan 10 seconden op kop rijden. Het moraal werd nog wat beter toen we voor ons nog een groepje zagen dat voor ons was gestart! Een aantal van ons wisten zelfs op het slot klimmetje voor New Plymouth deze groep in te halen. Bij  mij was het beste er toen wel af en ik moest even laten lopen. Maar een kilometer later was daar toch de finish, erg fijn. Hier een foto ervan een paar uur na onze aankomst:

Uiteindelijk hadden we er 4:08 over gedaan, wat toch een stukje sneller was dan de tijdzone waar we ons in hadden ingedeeld. Voor mij was er uiteindelijk een 40e plaats ofzo, toch een van de snellere inwoners van New Plymouth:)

PS voor de liefhebben hieronder nog het hoogte profiel en de statistieken van de race. Een screen dump van de Garmin Edge fiets computer die ik bij mijn afscheidsfeestje kreeg.