2518 m

Ik lees dat in Nederland de elfsteden koorts begin toe te slaan. De gemalen in Friesland zijn stil gezet omdat stil staand water makkelijker bevriest. Dit is in heel 2011 niet gedaan! Wie wordt de opvolger van Henk Angenent?

Ondertussen wordt het hier langzaam zomer. Met wat horten en stoten. Ik zou vandaag op zee gaan zeilen, maar net als vorig weekend is er waarschijnlijk te veel wind. Maar ondertussen lijkt de moesson van eind 2011 toch definitief verdreven.

The Mountain
Vorige week stond ik dan ook voor het eerst op onze huis vulkaan! Hier ging een best wel alpiene voorbereiding aan vooraf, om half zes opstaan, om zes uur haalde ik Darin op en rond kwart voor zeven waren we op pad. Darin zou de weg wel kennen, helaas was de korte route die hij in gedachte had afgesloten. Uiteindelijk via een omweg toch weer op onze route gekomen, een beetje een vage maar af en toe lagen er wat stapels stenen die de weg leken te markeren. Je kon het niet echt een pad noemen, maar het schijnt dat kiwi's wel een beetje van de ruige natuur houden, en dus niet al te veel hebben met aangelegde routes.

Het was dus nog best wel een alpiene onderneming, hier en daar wat stukjes over rotsen klimmen en sneeuw veldjes ontwijken. Het laatste stuk ging over een hellend sneeuw veld (de krater van de vulkaan) dat verijsd was en dus op sport schoenen niet echt lekker liep. Maar goed, ik heb in de Alpen ervaren dat wie snel wil zijn sport schoenen moet dragen. En een snelle alpinist is een goede alpinist.

Het uitzicht van de top was super:

Het was er wel wat winderig, laat je niet misleiden door mijn wat zomerse voorkomen, want als de foto een meter groter was genomen zater daar andere mensen in een soort wintersport outfit. Een veteraan beweerde zelfs dat dit het koudste was dat hij het hier had meegemaakt. Geen uitgebreide lunch dus op de top.

Omdat Darin best wel gemotiveerd was om zijn eigen best tijd op de mountain neer te zetten, hebben we ons vervolgens redelijk ongecontroleerd van de berg gestort. Dat leek toen al een slecht plan en een dag of vier spier pijn was het resultaat. Maar we waren rond kwart over elf weer bij de start en het ochtend biertje in het bezoekers centrum cafe smaakte zoet. Toen ik de trap op wilde strompelen om de flesjes terug te brengen, sprong een (te) jong maar goede gekleed meisje op om dit voor mij te doen. Een glimlach.

Tevreden rolden we in de Subaru weer naar beneden naar New Plymouth. Het was een mooie dag.