Sunday 3 June 2012

Het koude zuiden

Wat me als eerste opviel aan het zuidereiland, was dat het een klein beetje op Europa leek. Het zuider eiland kent seizoenen, gele een bruine bladeren vallen van een boom. En zie deze kerk, gemaakt van steen. Hij lijkt oud. Op het noorder eiland hebben we alleen maar houten gebouwen. Ik voel een beetje nostalgie. 

De vakantie begon op donderdag met een trip met oom Frank. Hij was voor een conferentie in Nieuw Zeeland en had een avond en een dag ter beschikking voor een toeristische rondgang met zijn neef . 's Avonds gaan de mannen uit eten en drinken ze bier. Nog een dag te gaan. Dan moet je keuzes maken. Eerst de Paritutu beklommen. 8 uur in de ochtend. Ontbijt in surf town Okato en een rit over Surf Highway. Techneuten onder elkaar bekijken we mijn fabriek. Dan de Forgotten World Highway op, lunch in de Republic of Whangamomona en met een ruime bocht om Lake Taupo. Bij zons ondergaan kunnen we in Rotorua nog net wat vulkanische activiteit mee maken. Dat was close! Maar ik heb achter het gevoel dat het een goede samenvatting van het noorder eiland was.

De reis eindigt in Auckland. Vandaar vlieg ik naar ik naar het zuider eiland.  Christchurch. Een stad die vanwege de aardbeving 2 jaar geleden nog steeds voor ongeveer de helft afgesloten is. Op het moment een troosteloze plaats met veel criminalitiet. Ik durf te wedden dat het over tien jaar de mooiste stad van Nieuw Zeeland is.

In Christchurch Geiske getroffen.  Zij had net haar vorige klimpartner naar Nederland zien vertrekken. Van te voren was ons enige plan 10 dagen op het zuider eiland te klimmen.  De weers voorspellingen zagen er bijzonder brak uit, dus ter plekke besloten we naar het warme noorden te rijden, naar Takaka. Een plek met de beste kalk rotsen van Nieuw Zeeland en een micro climaat. 

De rit er naar toe maakte de reis al de moeite waard. Het weer was niet best, maar de rotsige kust erg indrukwekkend; aan de kant van het land bergen tot 2000m. Gedurende de hele reis nemen we af en toe lifters mee. Geiske is op low budget wereld reis en kan nu ze een auto heeft wat terug doen en alvast wat vooruit betalen voor de toekomst. Voor mij is het een stukje morele compensatie voor al mijn lift avonturen als student in de alpen. Al moet ik bekennen dat ik nog diep in het rood sta.

We slapen 's nachts op een veldje van het Deparment Of Conservation. Het is dan altijd spannend als je wakker wordt en het licht wordt waar je staat!  Dat was nu niet slecht en we komen er ook achter dat de tent niet per se op een heuvel hoefde... Als we in de middag in Takaka aankomen, duiken we gelijk even de rotsen in. Het is allemaal wat nat en glad, maar het voelt echt en optimistisch verwacht ik dat als morgen de rotsen droog zijn, we hier flink tekeer kunnen gaan. Na een jaartje weinig klimmen voel ik langzaam mijn klim bloed weer stromen. Dit heb ik toch wel gemist!

Helaas blijkt met micro klimaat van Takaka ons de volgende dag niet gunstig gezind. We maken wel een prachtige wandeling gemaakt door het Abel Tasman National Park. Ik leer later op plek 5 van mooiste plekken van Nieuw Zeeland en ik begrijp waarom. Erg indrukwekkend. Oranje stranden. Alvast een foto van toen de zon even te voorschijn kwam. Morgen deel twee van de vakantie!

No comments:

Post a Comment