Maart

Nieuw Zeeland is vanaf morgen even niet veilig. De voorrangsregels worden veranderd voor de auto. 35 geleden bedacht een Kiwi dat NZ een veiliger land zou worden als verkeer dat rechts af sloeg voorrang kreeg over verkeer dat links af sloeg. Vergeet niet dat we hier links rijden. Dus lange bocht ging voor korte bocht. De gedachte was dat als je op een 100 km weg links af sloeg, je wel even in de berm kon staan als er verkeer van achter kwam. Terwijl als je een rij baan moest kruisen en je dus rechts af sloeg, je als een hulpeloos wezen midden op de rijbaan staat.

Je zult je misschien niet verbazen dat ik de afgelopen maanden al aardig wat toeters heb gehoord, omdat ik deze oude regel niet snapte en dus enthousiast een korte bocht nam, zonder uberhaupt te kijken of er iemand aan de andere kant van de weg af wilde slaag. Maar vanaf nu is dat dus voorbij. Ik kan mijn intuitie weer volgen. Het land staat wel op zijn kop. Er zijn voor- en tegenstanders. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? De regel was perfect. De rest van de wereld snapt er niks van. Het wordt chaos op de wegen. Maar er zijn ook milder gestemden, die laten zien dat Zweden 30 geleden gewisseld heeft van links naar rechts rijden, zonder noemens waardige ongevallen.

Maar het is een tijdje stil geweest! Sorry. Twee weken terug was het lang weekend hier. Ik ben in de Subaru gestapt, MTB achterin, en naar de oostkaap gereden. De plek op de wereld die elke dag als het eerst het licht ziet. Ik krijg bijna een nostalgisch Europees gevoel, de bladeren begonnen van de boom te vallen en ik rook openhaarden. Aan het strand gekampeerd en ik was een beetje teleurgesteld door het stuk van de oostkust dat ik zag. Ik verwachtte hagelwitte stranden en fraaie wijnvelden op steile flanken, maar vond meer verwaarloosde steden en wijn ranken op het vlakke. Geen wonder dat die wijn niet al te best is, druiven horen op flanken te groeien om zo optimaal te kunnen profiteren van de zon.



Vorig weekend was cultuur festival in New Plymouth. WOMAD. Uit heel de wereld waren muziek groepen uitgenodigd om in de Bowl of Brooklands op te treden. Echt een unieke locatie, als ik bedenk dat in Nederland artiesten in de Arena optreden is dit toch wel wat anders. Jongeren en ouderen en families uit het hele land kwamen drie dagen om te kijken. Toen ik er was, denk ik toch wel dat er 10000 mensen aanwezig waren. Ik was er met een groepje collega's. Het was ook St Patricks day, dus aan het eind kon er veel bier gedronken worden. Deze foto is trouwens niet van mij.

Opvallend was dat het hele festival gesponsord was door Shell. Overal zag je onze schelp. Podia waren naar ons vernoemed. De artiesten hadden er wel moeite mee, vaak lieten ze toch de Shell naam even weg uit de naam van het podium. En misschien nog wel opvallender was de bewaking die tijdens het hele festival voor de deur van ons kantoor aanwezig was. Zonder pasje ging de deur niet meer open. Confronterend dat ons bedrijf niet bij iedereen even populair is. Misschien wel terecht. Vorige maand klommen Greenpeace activisten in New Plymouth in de mast van een van onze boten. De boot zou vertrekken om te boren in Alaska en dat kon niet de bedoeling zijn. Een van de activisten was Lucy Lawless, Hollywood actrice en Zena Warrior Princess. Dus er was redelijk wat media bij en Shell Nieuw Zeeland stond bij Shell weer even wereldwijd in het nieuws.

Dit weekend is rustig. Was vrijdag met wat lui naar een lokale basketbal wedstrijd. Morgen trials voor hockey, erg amerikaans! En daarna met collegas cricket spelen. De fabriek tegen het hoofd kantoor. Ajax-Feijenoord is er niks bij.

PS Het ziet er ook naar uit dat ik binnenkort ga verhuizen naar een woning die niet te koop staat. Maar daarover later meer.